Ζούμε μια περίοδο αβεβαιότητας και σε ό,τι αφορά την εξέλιξη της πανδημίας, αλλά και σε σχέση με τις οικονομικές επιπτώσεις της. Ηδη τα μαντάτα από το μέτωπο του τουρισμού είναι ανησυχητικά. Ο πήχης χαμήλωσε στα 6 δις ευρώ με το ζόρι για φέτος, ουσιαστικά δηλαδή μόλις στο ένα τρίτο σε σχέση με τα έσοδα του ’19 και ενδέχεται να αποδειχθεί ότι ακόμα δεν πιάσαμε πάτο, αν ο ιός με την νέα του μορφή αρχίσει να καλπάζει.
Ακόμα χειρότερα είναι τα μαντάτα ως προς τις αντοχές του συστήματος υγείας διότι από ότι φαίνεται καμία ιδιαίτερη προετοιμασία δεν έχει γίνει για να υποδεχτούμε το τέταρτο κύμα δηλ δεν έχουν διορισθεί επιπλέον γιατροί και νοσηλευτες(εκτός από κάποιες σποραδικές τοποθετήσεις επικουρικών γιατρών ορισμένης θητείας) δεν έχουν αυξηθεί τα κρεβάτια ΜΕΘ και δεν δημιουργήθηκαν ΜΕΘ στην επαρχία.
Και τι μέλλει γενέσθαι;;
Με την απροθυμία στο θέμα του εμβολιασμου δεν βλέπω να δημιουργείται τειχος ανοσίας μέχρι τον Σεπτέμβριο.Αυτο βέβαια σημαίνει ευρεία διάδοση της νόσου από Σεπτέμβριο με 4 και 5 χιλιαδες κρούσματα ημερησιως κυρίως σε μη εμβολιασμενους.
Δηλαδή, το τείχος ανοσίας θα κτισθεί όχι με τον εμβολιασμό αλλά με την ευρεία διάδοση της νόσου και ότι αυτό συνεπαγεται σε ανθρώπινες ζωές και σε ανεπανόρθωτες ζημιές που θα οδηγήσουν στον οικονομικό θάνατο.,..
