ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΟΙΚΟΔΙΑΔΡΟΜΕΣ – ECOROUTES
Με μία δωρεάν ξενάγηση στο Φάρο και τη Λιμνοθάλασσα του Αγγελοχωρίου ξεκινά το πρόγραμμα εξορμήσεών της για τη φετινή σεζόν η ΚΟΙΝΣΕΠ Ecoroutes. Η Ecoroutes, σε συνεργασία με το Σπίτι του Φύλακα της Αλυκής και το Δίκτυο Green Waters, καλεί παλιούς και νέους της φίλους σε μία δράση κατά την οποία θα γνωρίσουν ένα από τα πιο σημαντικά μνημεία της νεότερης βιομηχανικής κληρονομιάς της ευρύτερης Θεσσαλονίκης, αλλά και ένα προστατευόμενο οικοσύστημα του ευρωπαϊκού οικολογικού δικτύου Natura 2000, που φιλοξενεί 200 διαφορετικά είδη πουλιών.
Η δράση θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 5 Οκτωβρίου σε συνεργασία με το Σπίτι του Φύλακα της Αλυκής και το δίκτυο Green Waters. Θα περιλαμβάνει ξενάγηση στο Φάρο από το Φύλακα του Φάρου, από όπου θα απολαύσουμε τη θέα της Θεσσαλονίκης, του Θερμαϊκού και του Ολύμπου. Ο Νίκος Κυριακίδης από το Δίκτυο Green Waters θα μας μιλήσει για το ελληνικό φαρικό δίκτυο, και τη σημασία των φάρων και θα μας διηγηθεί ναυτικές πολεμικές ιστορίες.
Στη συνέχεια θα κατευθυνθούμε στο Σπίτι του Φύλακα της Αλυκής, από όπου θα ξεκινήσουμε μία μικρή πεζοπορία κατά μήκος της Λιμνοθάλασσας για παρατήρηση πουλιών με κιάλια και τηλεσκόπια.
Η δράση θα ολοκληρωθεί με πικ-νικ δίπλα στη θάλασσα στο φιλόξενο Σπίτι του Φύλακα της Αλυκής. Σημειώνεται ότι η προσέλευση θα γίνει με ιδιωτικά οχήματα. Ο αριθμός των συμμετεχόντων για την ξενάγηση στο φάρο είναι περιορισμένος, θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.
Για περισσότερες πληροφορίες, επισκεφθείτε την ιστοσελίδα της Ecoroutes www.ecoroutes.gr. Μπορείτε επίσης να επικοινωνήσετε με τους εξής τρόπους: στο e–mail ecoroutes.gr@gmail.com και στο messenger της Ecoroutes στο FB (facebook.com/ecoroutes.gr).
Ο Φάρος του Αγγελοχωρίου
Οι 120 φάροι του ελληνικού φαρικού δικτύου είναι από τα σημαντικότερα σύγχρονα μνημεία στις θάλασσες μας. Αποτελούν παραδοσιακά μνημεία με ιδιαίτερη αρχιτεκτονική κατασκευή, εξακολουθούν να συμβάλλουν στην ανάπτυξη και ασφάλεια της ναυσιπλοΐας, είναι συνδεδεμένοι με την ναυτική παράδοση της Ελλάδας και αποτελούν σημείο αναφοράς για τους ναυτιλλόμενους. Τριάντα ένας από τους φάρους της Ελλάδας έχουν ανακηρυχθεί μνημεία, μεταξύ αυτών και ο Φάρος του Αγγελοχωρίου, ή Φάρος του Μεγάλου Εμβόλου.
Ο Φάρος του Αγγελοχωρίου πρωτολειτούργησε το 1864, όταν η περιοχή ήταν υπό την κατοχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Κατά την περίοδο 1883-1885, λόγω της σημασίας του φάρου Γερμανοί μηχανικοί κατασκεύασαν για λογαριασμό των Οθωμανών τα οχυρά που βρίσκονται στο ύψωμα του Μεγάλου Εμβόλου.
Ο φάρος εντάχθηκε στο Ελληνικό Φαρικό Δίκτυο στις 11 Μαρτίου του 1915. Στην περίοδο της Κατοχής οι Γερμανοί τον μετέτρεψαν σε πολυβολείο, λόγω της στρατηγικής του θέσης, στο ύψωμα μπροστά στην είσοδο του Θερμαϊκού κόλπου. Τα συμμαχικά αεροπλάνα βομβάρδισαν πολλές φορές τη θέση προκαλώντας σοβαρές ζημίες στο φάρο και τη διακοπή της λειτουργίας του.
Το 1948, ο φάρος επισκευάστηκε και ξαναλειτούργησε, με καύσιμο την ασετιλίνη, ενώ το 1963 πέρασε στην εποχή του ηλεκτρισμού και το φως του έφτανε πια για να χαράζει τη νύχτα σε απόσταση 17 ναυτικών μιλίων. Το 1998 χαρακτηρίστηκε Διατηρητέο Νεώτερο Μνημείο Βιομηχανικής Κληρονομιάς.
Η Λιμνοθάλασσα Αγγελοχωρίου
Η Λιμνοθάλασσα Αγγελοχωρίου έχει χαρακτηριστεί ως προστατευόμενη περιοχή του ευρωπαϊκού οικολογικού δικτύου Natura 2000 χάρη στην πλούσια βιοποικιλότητα που φιλοξενεί. Είναι ένας υγρότοπος ιδιαίτερα σημαντικός για αναπαραγωγή, τροφοληψία και ξεκούραση για ένα μεγάλο αριθμό πουλιών, μεταξύ των οποίων πολλά είναι προστατευόμενα και απειλούμενα είδη. Στην περιοχή έχουν παρατηρηθεί συνολικά 200 είδη πουλιών, όπως ο μαυροκέφαλος γλάρος, το φοινικόπτερο, το νεροχελίδονο, ο πελαργός, ο καλαμοκανάς, η αβοκέτα, η λαγγόνα, η χαλκόκοτα κ.ά. Στις βόρειες ακτές της λιμνοθάλασσας λειτουργεί αλυκή, η οποία παράγει αλάτι τουλάχιστον από το 1902.
Το Σπίτι του Φύλακα της Αλυκής
Στο μικρό κτίσμα μπροστά στη θάλασσα ζούσε παλιότερα ο φύλακας της Αλυκής και η οικογένειά του. Με τα χρόνια, το σπιτάκι ερημώθηκε ως τη στιγμή που ο σημερινός «φύλακας» της Αλυκής και πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Αγγελοχωρίου, Βαγγέλης Μίχος, με μία ομάδα ανθρώπων, έδωσαν ξανά ζωή στο ερειπωμένο κτίσμα, που σήμερα λειτουργεί ως «σπίτι» για πολιτιστικές, δημιουργικές και περιβαλλοντικές δράσεις.
