Γεια σου ρε Αλέφαντε…

Από τους μοναδικούς χαρακτήρες του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Ξεχωριστός, ιδιόρρυθμος, παλικάρι. Γίγαντας.
Αξέχαστος, Νίκος Αλέφαντος
Όλοι έχουμε μια ιστορία να θυμόμαστε για τον Νίκο Αλέφαντο. Κάποιοι, περισσότερες. Δεν έχει σημασία. Ούτε να τις αραδιάζουμε, ούτε να τις φέρνουμε στο μυαλό μία μία. Η ζωή του ήταν ολόκληρη γύρω από το ποδόσφαιρο. Στα τερέν. Στις λάσπες, στους πάγκους. Έγραψε βιβλίο. Έγινε τραγούδι.
click here
Πολλοί θα μπορούσαν να γράψουν βιβλίο μόνο με τις αμέτρητες ιστορίες που βίωσαν δίπλα στον Αλέφαντο. Ως συνεργάτες του, φίλοι του. Οι δημοσιογράφοι που τον συναναστραφήκαμε για χρόνια. Θα μπορούσαμε να τραγουδήσουμε γι΄αυτόν, στο ρυθμό του δικού τραγουδιού. Από τα παιδιά από την Πάτρα. Απ’ όλα τα παιδιά που μεγάλωσαν μαζί του στα γήπεδα. Στους αγωνιστικούς χώρους, στους πάγκους, στις εξέδρες, στα δημοσιογραφικά.
Οι γνώσεις του για το ποδόσφαιρο ήταν ανεκτίμητες. Κι ας μπέρδευε τα ονόματα, τις θέσεις, τα ξενικά που μπήκαν στο σπορ τα τελευταία χρόνια ή που υπήρχαν από παλιά. Καταλάβαινε με τη μία το άθλημα μέσα στο οποίο μεγάλωσε και έζησε. Κατανοούσε αμέσως την κάθε εξέλιξή του. Γιατί το ποδόσφαιρο ήταν η ίδια η ζωή του.
«Είσαι γίγαντας»!

Πέθανε ο Νίκος Αλέφαντος

Πόσες φορές είχα ακούσει να το λέει εκείνα τα χρόνια που μιλούσαμε για τον Ολυμπιακό και την μπάλα. Πόσες αμέτρητες ώρες συζητήσεων. Με ενέργεια, με κέφι, με πολύ γέλιο, αλλά και με πολλή γνώση.
Γεια σου ρε Αλέφαντε, σε ευχαριστώ για όλα.
Είσαι γίγαντας, θα είσαι πάντα παλικάρι… 
Θα είσαι πάντα στην καρδιά όλων μας..