ΚΟΥΦΑΛΙΑ : Τα Καβακλιώτικα ( Μασάλια – Μασλάτια)

Είχα κι ιγώ τόσις μέρις να γράψου μασάλια ε σήμιρα λόγου γιουρτής δεν είνει κι κάθι μέρα Πασχαλιά έτσι δε λέμει λίγου του παρατράβηξα φαίνιτι.

Ι μικρούς ι ιόςμ αυτός που μι βουηθά μι του μπλόκ κι πουλύ τουν ιφχαριτστού να του πού κι αυτό τουν έριτι ειδουποίηση κάθι φουρά που ανιβάζου μασάλι γιατί είνι κι αυτός σνουμάδα.

Απουρού γιατί τουν έβουα.

Μάναμ σήμιρα σκυουαντράπκα πιδιά μ αυτά που μείπει.

Μι λέει ότι ικτέθκα πουλή στα σόσιαλ μίντια. Ινγκα νο αυτουνούς που κουσιάζουν απού κανάλι σι κανάλι κι σλέν μαιντανοί.

Πόστασι λέει η κόσμους να ξιπιτάγισει κάθι τρεις κι λίγου. Γράφς μασάλια σ ιαιάς.. πρέπει να γράφς κι φκάσ;

Κι μι απαγόριυσι να σας γράψου τη συνέχεια νο 2 απ τα χουραφίσια μασάλια. Για τρεις μέρες είμι σι καραντίνα.

Τουν λέου να βγάου σήμιρα τουλάχιστουν μια ανακοίνουση να μι μι καιτιρούν;

Τι να σι καιτιρούν μι λέει ….έβγαλις ένα μασάλι ιχθες σμια η ώρα… σήμιρα μια ανακοίνωση… άλλη μια ανακοίνωση πότι δα τα διαβάσει η κόσμους είνι κι πασχαλιά έχι κι άουα να διαβάσει.

Πιδιά κι σ θείας Παγώνας τ αστοισι τρια έβγαουα σήμιρα

Υστρα μ άφκι για ταύτα σας γράφου.

Αρχισα πουλύ να προυβληματίζουμι.

Τον τρανόμ του ιό δεν του είχα μαρτυρήσει χίτσ μέχρι προυχθές για τν ασχουλίαμ ικείνον τουν φουβούμι λίγο. Κι τουν μαρτυρά προυχθές ένας φίλοςτ ότι μι διαβάζει κι χαρχαλιέτι κι έπισι απ τα σύνεφα.

Κι μι παίρν τηλέφουνου κι ιγώ φκιάνου τν ανήξιρι κι μι λέει μπήκα στσιλίδα κι διάβασα.κι πως μπήκις λέου ιγώ αφου είνι κλειστή; αγρόντσι του ιπίθιτουμ μι λέει.

Μάναμ χρύσα πρέπει οταν βλέπς του ιπίθιτου μαλαθούντς να του κρατάς σι αναμουνή κι να μι ρουτάς.

Αυτός βέβαια είνι εκ του μακρόθεν που λέει κι η φιλινάδαμ η μορφούλα όταν μι στέλνει φιλιά λες κι δα μι φιλούσι εκ του σύνεγγις οπότι δεν ξαναασχουλήθκι.

Εχου κι τουν κόμα τρανό τουν άντραμ ντε άμα μ ακούσι να χαρχαλουστού σα χιρίσι πιδίμ δεν μπουρείς κόμα σιγά να χαρχαλιέσι χράζιτι να σ ακούι ούλη η γειτουνιά δα μας κουφάντς.

Θου φυλακή τω στόματί μου κύριε λέου ιγώ απού μέσαμ.

Πιδιά πιο πολύ σταναχουρέθκα μήπως ίνγκα μαιντανός.

Μόνη που του ουγαριάζου αντρέπουμι.

Λες η καρντασίναμ όταν μείπι ότι απχώνουμι νο η μπουστανιά στσιλίδα να του είπι μι του ουσούλι για να απχάσου;

Μάναμου πιδιά κι η ντιουσμάντς να μπιτίσει δα πιράσν κάνα δυο μήνις να ιμφανιστού στου χουριόμ.

Δεν ήμαν μιτσμένη καλιέ του πίστιψτι έχου ρίζις απού γιρά σόγια στου κρασούδι.

Αμα θέλτι πειτι τουν κι ισείς τίπουτας του ιόμ γράψτι κάτι ότι δε σας κούρασα τα βλιέπι αυτός.

Τώρα τρείς μέρες μόνι δα σας διαβάζου δε δα σμπουρίζου.

ΣΑΣ ΑΓΑΠΩ