TOY : ΔΗΜΗΤΡΗ ΓΑΛΑΜΑΤΗ
Το timeline του Facebook έχει κατακλυστεί από τα μενού των διαφόρων εστιατορίων, ξενοδοχείων, κά για το Χριστουγεννιάτικο ρεβεγιόν. Διαβάζοντάς τα κάποιος θα δει να κυριαρχούν πιάτα, εδέσματα, λαχανικά, γλυκά, ακόμη και μαγειρικές μεθοδολογίες εντελώς ξένες, όχι μόνο με την τυπική τοπική γαστρονομία των Χριστουγέννων, αλλά ακόμη και με αυτές καθαυτές τις διατροφικές μας συνήθειες. Έκανα μια μικρή στατιστική επεξεργασία των προτάσεων και πρόχειρα καταλήγω ότι στα μενού αυτά… παίζει πολύ «Σούπα βελουτέ» μπρόκολου, μανιταριών, καρότου, κά, ενώ δεσπόζει ο Πουρές, αλλά όχι ο γνωστός της πατάτας, παρά αυτός των «παντζαριών, μελιτζάνας, φινόκιο, κά».
Για να είμαι δίκαιος όμως, σε κάποια περίπτωση βρήκα Πουρέ πατάτας, όχι όμως Νευροκοπίου, ούτε καν Κύπρου, αλλά …Περού!!! Σε μεγάλη κλίμακα συναντάς πολλά «Καραμελωμένα» κάστανα, κρεμμύδια , κά, ενώ στα κρέατα… πρωταθλητές είναι η Πάπια, το Ελάφι, η Φραγκόκοτα και ο Μαύρος Χοίρος!! Κινόα, πορτσίνι, gorgonzola, κίτρινη κολοκύθα, σελινόριζα και άλλα παρόμοια, υπάρχουν σχεδόν σε κάθε μενού, ενώ από τα γλυκά, μου έκανε… κλικ το «Μιλφέιγ με ζελέ φράουλας και φρέσκες (!!!) φράουλες»…
Κοντολογίς, απουσιάζει η ελληνική χριστουγεννιάτικη παράδοση της γεμιστής κότας, του χοιρινού στη γάστρα, των λαχανοντολμάδων ,ακόμη και των μελομακάρονων και του κουραμπιέ.
Ειλικρινά δεν ξέρω από πού μπορεί να προμηθευτεί κάποιος πατάτα Περού ή τι είναι αυτό που περιέχει, ώστε να αλλάζει τη γεύση του πουρέ, από την πατάτα Νευροκοπίου ή Πολυμύλου, ούτε μπορώ να σκεφτώ πού μπορεί να βρει φρέσκες φράουλες, μέσα στο καταχείμωνο. Ας το προσπεράσω όμως. Αυτό που δεν μπορώ εύκολα να αντιληφθώ είναι γιατί έχει επικρατήσει αυτή η μόδα στο Χριστουγεννιάτικο τραπέζι; Τι φταίει και έχει υποχωρήσει τόσο η παράδοση; Τι μας λείπει και σε τι θέλουμε να μοιάσουμε;
Ούτε μπορώ επίσης να εξηγήσω γιατί αναμένεται sold out στα καζίνο της Γευγελής, όπου σύμφωνα με τις πολυάριθμες διαφημίσεις τους, που ακούω αυτές τις μέρες στο ραδιόφωνο, θα… παρελάσουν στα ρεβεγιόν τους ουκ ολίγοι δημοφιλείς εκπρόσωποι του ελληνικού πενταγράμμου. Είμαστε χώρα χωρίς καζίνο, χωρίς κέντρα διασκέδασης ή μπουζούκια;
Τα ερωτήματα στρέφονται σε μας, όχι στις επιχειρήσεις, που προφανώς για να επιλέγουν αυτά τα μενού κι αυτά τα προγράμματα το κάνουν, γιατί έχουν κοινό έτοιμο για να προσελκύσουν.
Ας απαντήσουμε λοιπόν πρώτα σε αυτά τα μικρά και μετά ας προβληματιστούμε για τα μεγάλα, για τους κινδύνους αφελληνισμού από τους πρόσφυγες και τους μετανάστες ή τις απειλές που ως χώρα δεχόμαστε από τους γείτονές μας βόρεια και ανατολικά.
Από το FACE BOOK