ΤΗΣ : Μαρία Γατίδου Μαλαθούνη
Είμαι σε επαρχιακή πόλη. Αυτό συνεπάγεται πιο συχνές επαφές απ’ ότι σε μια μεγάλη πόλη.
Αυτό που έζησα σήμερα, με κάνει να γράψω αυτές τις γραμμές περισσότερο για προβληματισμό του καθενός μας, παρά για νουθεσία, γιατί δεν είμαι ούτε ειδικός επί του θέματος ούτε λειτουργός υγείας.
Είμαι μια απλή πολίτης που προσπαθώ να τηρώ τους κανόνες και τους νόμους, για το θέμα που ταλανίζει όχι μόνο τη χώρα μας, αλλά και όλο τον κόσμο.
Βρέθηκα στον οίκο του Θεού σήμερα εκεί που υμνείται περισσότερο από οπουδήποτε αλλού το υπέρτατο αγαθό της ζωής.
Το μεγαλύτερο ποσοστό των πιστών ήταν χωρίς μάσκα.
Και η μεγάλη απορία μου:
Αλήθεια γιατί;;;
Γιατί ο κάθε ένας από μας να βάζει σε κίνδυνο, πρώτα τη δική του ζωή και μετά όλων των άλλων ευπαθών ομάδων και ανήμπορων ηλικιωμένων συμπολιτών μας;;
Γιατί να αψηφά όλους τους λειτουργούς υγείας που νυχθημερόν δίνουν μάχη σε αντίξοοες συνθήκες και με κίνδυνο της ζωής τους για να σώσουν όλους εμάς;
Γιατί να αδιαφορεί για τους νόμους του κράτους και που με τη στάση του καθενός μας, μπορεί να οδηγηθεί σε ένα δεύτερο γενικό λόκντάουν και θα μείνουν άνεργοι χιλιάδες συμπολίτες μας και η οικονομία θα κινδυνεύει με κατάρευση;
Γιατί αγνοεί ότι όλη η γύρω περιοχή μας, από άλλους νομούς, αλλά στα σύνορά μας, είναι επιβαρυμένη με κρούσματα και τοπικά λόκνταουν;
Ας αναλογιστούμε και ας αποφασίσουμε μόνοι μας και ας μη συμμορφωνόμαστε μόνο όπου φοβόμαστε για πρόστιμο για να κάνουμε το πιο απλό πράγμα που μας ζητάνε .
Ας περάσει έστω φευγαλέα απ’ το μυαλό μας, η εικόνα συνανθρώπου μας σε εντατική, χωρίς κανένα δικό του να του κρατά το χέρι.
Είναι τόσο δύσκολο μιά μάσκα ….ναι και στην εκκλησία…δεν αφαιρεί τίποτα από την πίστη μας και τη χριστιανοσύνη μας.