Η τελευταία ενημέρωση, για την πορεία εξέλιξης της υγειονομικής κρίσης στη χώρα μας, ήταν ίσως η πρώτη με σαφείς ενδείξεις ελπίδας. Ο επικεφαλής της μάχης με τον ιό, καθηγητής Σωτ. Τσιόδρας, για πρώτη φορά ισχυρίστηκε ότι το σενάριο απώλειας ελέγχου της εξάπλωσης του ιού και των συνεπειών που αυτή συνεπάγεται είναι μάλλον απίθανο, αρκεί βέβαια να συνεχιστεί η πιστή τήρηση από όλους μας των μέτρων, που η επιστημονική ομάδα προτείνει. Καθώς οδεύουμε προς το Πάσχα, κορυφαία γιορτή της Ορθοδοξίας, η άσκηση ισορροπίας που έχουμε όλοι μπροστά μας γίνεται όλο και πιο προκλητική. Με τα κακά σενάρια να υποχωρούν, τον καιρό να βελτιώνεται, την άνοιξη να επελαύνει, αλλά και το Άγιο Πάσχα προ των πυλών, ο κίνδυνος να τιναχτούν όλα στον αέρα και να επιστρέψουν τα κακά σενάρια είναι υπαρκτός, καθώς όλες οι προαναφερόμενες συνθήκες δύνανται να ενισχύσουν τη χαλάρωση του πληθυσμού, να νιώσουμε ότι αφήσαμε πίσω μας το κακό και να… ξεχυθούμε στους δρόμους. Πρέπει όλοι μα όλοι μας να συμβιβαστούμε με την ιδέα ότι φέτος δεν θα γιορτάσουμε το Πάσχα, έτσι όπως για αιώνες ολόκληρους το γιορτάζουμε. Τέλος.
Αυτό πρέπει να καταστεί σαφές, χωρίς αστερίσκους και εξαιρέσεις.
Το δεύτερο που πρέπει να κρατήσουμε από την χθεσινή ενημέρωση είναι ότι ουσιαστικά από σήμερα και μετά, το πεδίο των αποφάσεων πρέπει να περάσει άμεσα από τους επιστήμονες στους πολιτικούς. Οι επιστήμονες έκαναν και κάνουν άριστα τη δουλειά τους κι έφεραν τον πληθυσμό σε αυτό το επίπεδο ελπίδας. Οι προτάσεις τους έχουν υιοθετηθεί από την πολιτεία κι έχουν εμπεδωθεί και εφαρμόζονται από την συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών. Τώρα όμως είναι η ώρα της πολιτικής. Πέρα από τη θωράκιση του συστήματος υγείας – η οποία πρέπει αόκνως να συνεχιστεί και να υλοποιείται, όχι με βάση τα πιο πιθανά, αισιόδοξα σενάρια εξέλιξης της νόσου, αλλά με τα πιο απαισιόδοξα και απίθανα να επισυμβούν – θα πρέπει άμεσα να ξεκινήσει ο σχεδιασμός, για το διάστημα αμέσως μετά τη σταδιακή άρση των περιοριστικών μέτρων και μέχρι την πλήρη και κανονική λειτουργία του κράτους, της κοινωνίας, της ζωής μας.
Σε αυτόν τον σχεδιασμό ενυπάρχει ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την επόμενη μέρα, που μάλιστα μπορεί να υπονομεύσει και την επιτυχή ολοκλήρωση του μέχρι τώρα πλάνου για μείωση των αρνητικών συνεπειών του κορονοϊού, αν επικρατήσει στον πληθυσμό αίσθημα απόγνωσης, απελπισίας και ανασφάλειας για το αύριο.
Η κυβέρνηση θα πρέπει να ετοιμάσει και να παρουσιάσει το συντομότερο ένα σχέδιο προς τους πολίτες, που θα τους κάνει να νιώσουν αισιοδοξία και ελπίδα. Θα πρέπει να παρουσιάσει προτάσεις έτοιμες για υλοποίηση, που θα εκπέμπουν το μήνυμα ότι έχει νόημα να πιάσουμε το νήμα από την αρχή και με κοινή προσπάθεια να σπρώξουμε τον τόπο και τις ζωές μας μπροστά. Χωρίς δογματισμούς και αγκυλώσεις θα πρέπει να κάνει το παν, ώστε να μην υπάρξει ούτε ένας άνθρωπος που να αισθανθεί ότι την επομένη από τη λήξη του συναγερμού η ζωή του θα είναι πάλι «φτου κι απ’ την αρχή». Δεν θα πρέπει σήμερα να υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος, που να φοβάται ότι λόγω του κορονοϊού μένει άνεργος, δεν μπορεί να ξανανοίξει το μαγαζί του, μειώνεται ο μισθός του, έσβησε η επιχείρηση του, καταστράφηκε άπαξ το αγροτικό του κεφάλαιο. Ούτε ένας. Ας μην κρυβόμαστε, αυτή είναι σήμερα η μεγαλύτερη ψυχολογική πίεση στην συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού. Θα πρέπει τολμηρά και αποφασιστικά, με συγκεκριμένα μέτρα, να εκπέμψει το μήνυμα ότι την επόμενη μέρα ξεκινάμε τη ζωή μας, από εκεί ακριβώς που την αφήσαμε και αγωνιζόμαστε από εκεί και μετά, να τη βελτιώσουμε. Να μην μείνει η παραμικρή αμφιβολία, ότι μας περιμένει νέο πισωγύρισμα. Να μην επιτρέψει να περάσουμε από τον φόβο της απώλειας ανθρώπινων ζωών, στον τρόμο μετατροπής μας σε μια κοινωνία ζωντανών νεκρών …
Είναι προφανές ότι ένας τέτοιος σχεδιασμός έχει οικονομικό κόστος. Σε αυτή τη συγκυρία όμως αυτό θα πρέπει μεν να είναι σαφές, αλλά επουδενί απαγορευτικό, για να ξεδιπλώσει η κυβέρνηση το σχέδιο επανεκκίνησης της χώρας. Μεγαλοστομίες για.. μεταρρυθμίσεις και λαϊκισμούς, καθώς και δήθεν εξυπνακισμοί για λεφτόδενδρα, δεν χωρούν σε ένα τέτοιο σχέδιο. Όσοι παραμένουν αγκυλωμένοι σε αυτά, ας μείνουν στην άκρη, να ζουν με τα δόγματα και τις εμμονές τους.
Ο Έλληνας πρωθυπουργός θα πρέπει να μπει μπροστά και με άλλους ομολόγους του στην Ε.Ε, να επιβάλει αυτό το σχέδιο στην πολιτική τάξη της ένωσης. Η διαχείριση της υγειονομικής κρίσης στη χώρα μας και τα μέχρι τώρα αποτελέσματα την κατατάσσουν στις ελάχιστες περιπτώσεις παγκοσμίως με τις λιγότερες απώλειες. Αυτό το κεφάλαιο, με το οποίο την προίκισε ο επιστημονικός κόσμος και οι πολίτες της χώρας, οφείλει να το μετατρέψει σε πολιτική ισχύ προς το εξωτερικό και να επιβάλει το σχεδιασμό της, που συνοπτικά θα περιγράφεται στη φράση «ξεκινάμε τις ζωές μας από εκεί που τις αφήσαμε». Σε αυτή την προσπάθεια είναι βέβαιο ότι θα έχει μαζί της τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελληνίδων και των Ελλήνων, του πολιτικού συστήματος, των κοινωνικών φορέων , των οικονομικών παραγόντων, όλων ανεξαιρέτως.
