Ήταν 6 Απριλίου 1914, Κυριακή του Πάσχα, όταν ξεκίνησε ένας από τους μεγαλύτερους διωγμούς Ελλήνων του 20ου αιώνα, αυτός των Θρακών.
Η Ανατολική Θράκη βρισκόταν στην κατοχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με έντονη την παρουσία του ελληνικού στοιχείου. Η παρουσία των Ελλήνων ενοχλούσε τους Τούρκους αλλά και τους συμμάχους τους, οι οποίοι επιθυμούσαν τον πλήρη έλεγχο της περιοχής.Ενέργειες όπως ο εμπορικός αποκλεισμός, βαριά φορολογία, λεηλασίες και τρομοκρατικές επιθέσεις, είχαν ως στόχο την απαλοιφή του ελληνικού στοιχείου. Συνοδεύτηκαν με κινήσεις ελέγχου των γεννήσεων και σφαγές γυναικόπαιδων. Οι Θράκες όμως αρνούνταν πεισματικά να εγκαταλείψουν τη γη τους.Οι Τούρκοι ενέτειναν τις προσπάθειες εξάλειψης του ελληνικού στοιχείου με δολοφονίες, ομαδικές σφαγές, βασανιστήρια, εκτοπισμούς και οργάνωση ταγμάτων εργασίας.H 6η Aπριλίου 1914 σηματοδότησε την απαρχή των συστηματικών διώξεων σε βάρος του Θρακικού Eλληνισμού από τους Tούρκους.Η μέρα αυτή έμελλε να μείνει στην ιστορία ως το «Μαύρο Πάσχα των Θρακών». Ήταν η αρχή του τέλους… Οδήγησε στον πρώτο διωγμό αρχικά αλλά και τον οριστικό ξεριζωμό των Ελλήνων λίγα χρόνια αργότερα.Με το αίμα να ρέει ποτάμι, τις μάνες να οδύρονται και τα καραβάνια να διασχίζουν τον Έβρο κάτω από άθλιες συνθήκες…Την περίοδο 1913 – 1917, 232.000 Θρακιώτες εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις πανάρχαιες πατρογονικές εστίες και να καταφύγουν στην ελεύθερη Ελλάδα και σε χώρες του εξωτερικού. Άλλοι 96.000 οδηγήθηκαν στην Μ. Ασία σε καταναγκαστικά έργα.
110 χρόνια συμπληρώνονται φέτος και εμείς εξακολουθούμε να θυμόμαστε…
