«Μεγάλωσα σ’ ένα κοτέτσι, με τον φόβο του σπιτονοικοκύρη που ερχόταν να ζητήσει το νοίκι και δεν είχαμε να τον πληρώσουμε. Μέναμε σε ένα απάνθρωπο δωμάτιο 2×3, που είχε χώμα κάτω αντί για πάτωμα και όταν έβρεχε, βγαίναμε έξω για να μη βραχούμε επειδή έσταζε το χαρτόνι που είχαμε για στέγη. Φοβάμαι την πείνα. Ζούσα από παιδί με αυτή τη φοβία και την κουβαλάω. Η μάνα μου μ’ έσερνε από συσσίτιο σε συσσίτιο και, όσο παράλογο κι αν ακούγεται, αυτά τα βιώματα δεν μπορώ να τα ξεπεράσω. Ο φόβος της πείνας έρχεται ακόμη συνέχεια σαν εφιάλτης. Γι’ αυτό δεν τόλμησα να κυνηγήσω μεγαλύτερα πράγματα στην καριέρα μου και βολευόμουν πάντα με ψίχουλα και έλεγα να μην τα χάσω κι αυτά», είχε εξομολογηθεί σε συνέντευξή του ο υπέροχος ηθοποιός ,Ντίνος Καρύδης περιγράφοντας με τον πιο κινηματογραφικό τρόπο τα δύσκολα χρόνια της παιδικής του ηλικίας. Ο αγαπημένος ηθοποιός έφυγε σήμερα (15/09)σε ηλικία 85 ετών.Η είδηση του θανάτου του γνωστοποιήθηκε μέσα από ανάρτηση που έκανε ο Σπύρος Μπιμπίλας στο διαδίκτυο. «Για δύο πράγματα έχω μετανιώσει στη ζωή μου: το πρώτο είναι ότι δεν έκανα άλλο ένα παιδί και το δεύτερο το ότι στις αρχές της πορείας μου δεν κατέβηκα τα σκαλοπάτια του Θεάτρου Τέχνης. Δεν είχα το θάρρος να δουλέψω μ’ έναν Κουν χωρίς να πληρώνομαι ή έστω να παίρνω λίγα. Είχα ανάγκη το μεροκάματο, γι’ αυτό έκανα και δουλειές που δεν ήθελα να έχω κάνει ποτέ”,είχε πει σε μια άλλη συνέντευξη του.Το καλοκαίρι του 1966 ο Ντίνος Καρύδης συμμετέχει στην ταινία του Αλέκου Σακελλάριου «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια». Εκεί γνωρίζει και ερωτεύεται τρελά την ηθοποιό Τζούλια Αργυροπούλου, με την οποία παντρεύονται και στα τέλη της δεκαετίας του 1960 αποκτούν την μονάκριβη κόρη τους Σμαράγδα. Η Ντίνος πετάει στους εφτά ουρανούς. «Η κόρη μου είμαι εγώ. Η κόρη μου είναι ο εαυτός μου», έλεγε συνέχεια…
Καλό ταξίδι αγαπημένε μας…
